Tuut Tuut Tuut

Vandaag was weer zo'n dag, ongelooflijke herrie in mijn dove oor, precies op een dag dat ik een groot overleg moet voorzitten. Oorzaak: stress en vermoeidheid. Gevolg: meer vermoeidheid. Je probeert het getuut wel buiten te sluiten maar dat is heel moeilijk, tegelijkertijd probeer je toch op een heldere manier leiding te geven aan de vergadering. Gelukkig verliep het allemaal vrij redelijk, maar na afloop moest ik toch even bijkomen.
Vanmiddag een gesprek op de school van één van de meiden, met iemand die niet weet dat ik doof ben en die voordat ik de kans had om dat even te melden al vrolijk liep te babbelen in een gang vol vrolijk babbelende leerlingen. Ze heeft vast en zeker veel vriendelijke dingen gezegd maar ik heb geen idee wat.
Ook mensen die me elke dag zien vergeten soms dat ik vaak slecht hoor, en dat is ook heel logisch want sommige dingen versta ik wel en in een rustige omgeving communiceer ik vrij redelijk al versta ik soms de gekste dingen. Daardoor vergeten mensen gewoon dat ik doof ben. Op andere momenten merk ik dat er ook mensen zijn die er altijd als vanzelfsprekend rekening mee houden en dat is heerlijk.
Vanavond met collega's gegeten in een eetcafe met veel ruis, en ja hoor, ik verstond weer de gekste dingen, maar gelukkig werd me dat niet kwalijk genomen. Het was erg gezellig en ook dodelijk vermoeiend. Maar hoewel ik soms de neiging heb om dit soort dingen af te zeggen doe ik dat niet want zolang ik de vrolijke stemmen van mijn collega's nog kan horen geniet ik daar graag van!

Weg met onze schuchterheid

Een boek om eens goed te bekijken, een boek over de geschiedenis van de
Nederlandse Vereniging voor Slechthorenden, 1908-2008
Een beschrijving van de hoogtepunten van de NVVS door de jaren heen en een beknopte historie van de voor slechthorenden onmisbare hoorhulpmiddelen. Natuurlijk ontbreken de persoonlijke verhalen niet: zes mensen –variërend in leeftijd van 7 tot 105 jaar– vertellen hoe het is om met een hoorprobleem te leven. Geïllustreerd met uniek beeldmateriaal uit heden en verleden.
Mijn gehoorprobleem houd me dagelijks bezig, bewust of onbewust, en dit boek, dat me werd aangeraden door collega Francoise, heeft me gegrepen.

Pink Pop 2009

Omdat mijn dochter heel graag naar Landgraaf wilde en omdat ik weigerde te kamperen gingen we wel maar alleen pinkstermaandag. Het was een geweldige dag, de zon scheen en om 7 uur zaten we in de trein. Naarmate we dichterbij Limburg kwamen groeide het aantal festivalgangers in de trein, maar omdat veel mensen toch al daar waren viel het al met al nog mee.

Op het station in Heerlen zat de stemming er al direct in met grote posters en overal muziek.
We gingen daar verder met de Pinkpop Pendel naar Landgraaf. We waren er redelijk vroeg en het veld was nog zo goed als leeg, en er was ruim tijd om het mooie roze hoedje van Amnesty te scoren.

Onze dag begon met The All American Rejects, gevolgd door Mando Diao (geweldige band) en het hoogtepunt voor mijn dochter: Billy Talent! We stonden helemaal vooraan, en het was qua decibellen het hardste concert wat ik ooit heb bijgewoond! Een echte 'Wall of sound'. Ik had natuurlijk wel mijn oordoppen in, maar dat was niet voldoende. Ik heb het hele concert met twee handen nog mijn oren met de oordoppen dicht staan duwen en zo kwam het dat ik toen pas goed kon horen dat dit een ijzersterke band is, met een goeie zanger, teksten die ergens over gaan en een strakke sound. Op cd zeer goed te doen dus....en live echt een festivalband, heel leuk.

De rest van de dag nog een stukkie Novastar gezien, de jeugd van Tegenwoordig, goed concert van Anouk, blijft een mooie vrouw en een topzangeres. De Kooks stond op het lijstje maar viel mij een beetje tegen, was de zanger nou dronken of stoned?? In elk geval was hij een beetje wezenloos.

Verder een beetje rondgelopen, lekkere ijsjes en ijskoffie op, zonnebrand gesmeerd, net aan een harde bui overleefd (wat zou pinkpop zijn zonder regen tenslotte....) en genoten en ik was trots dat ik met mijn kind naar haar eerste festival mocht!
Kapot waren we maar wel heel tevreden! VOLGEND JAAR WEER??

Snowpatrol moesten we laten schieten omdat we anders onze treinaansluiting zouden missen, maar die gaan we nog eens goed tot ons nemen op cd.

Dankzij de oordoppen heeft mijn goeie oor het goed doorstaan, maar ik heb ze dan ook bijna de hele dag in gehad, dat was wel noodzakelijk. geeft niks, heb toch van een prachtige muzikale dag genoten, en anders had dat niet gekund.

Bibliotheekplaza met één oor

Gisteren het jaarlijks bezoek aan Bibliotheekplaza, waarover vanaf zondag meer op http://neveradullmoment.web-log.nl/.

Ik was daar natuurlijk met mijn ene oor heel druk aan het luisteren en gut o gut wat is dat vermoeiend! Het begint al met de collega's in de trein. Als je met je goeie oor bij het raam terecht komt is de communicatie meteen over, dus wat doe ik dan, in het gangpad op een klapstoeltje en mijn radiootje aan, oftewel ik sluit me even af. Ik kan soms niet anders maar ik denk wel dat het vreemd over komt op mensen die niet weten dat ik echt niks hoor aan 1 kant. Meestal leg ik het wel uit maar daar had ik om 8 uur in de ochtend nog geen puf voor.

Dan naar de Meervaart, leuke omgeving en ik kom naast de rotterdamse collega's al mijn vrienden uit het vak tegen, uit Gouda, Capelle, uit de Bollenstreek en natuurlijk de mensen van Probiblio. O zo graag wil ik met iedereen even kleppen en bespreken wat we allemaal voorgeschoteld krijgen op zo'n dag, maar het is knap lastig. Want het gonst zo verrukkelijk van al die vrolijke bibliotheekstemmen, en het bijgeluid dat mijn goeie oor te verduren krijgt is enorm. Na een paar uur ben ik op het randje van de uitputting en het liplezen gaat ook niet bij iedereen even vlot. Dus lieve collega's met wie ik niet gesproken heb, bij onze volgende ontmoeting weer een nieuwe poging.....het zat er even niet meer in. Volgend jaar weer? Ik moet er even over nadenken, en tegen die tijd eens kijken hoe de oren er bij staan.

Adele is mijn nieuwe held

Voor even is Adele mijn grote held, de stem, de vrouw, so young and going strong!

Helaas alle concerten uitverkocht in april maar dat mag de pret niet drukken.

Blijf haar volgen!

Last fm

Wie van muziek houdt moet eigenlijk nu meteen aan de slag gaan met last.fm. Als je daar eenmaal mee begint.......laten we het zo zeggen: het houdt mij weg van mijn bed....

je gaat van het één naar het ander, maakt playlistst van je favorieten en wordt attent gemaakt op muziek die je misschien nog niet kende of die je heel lang niet gehoord hebt.

probeer het maar eens uit, veel van jullie kennen het al maar voor wie nieuw is is het een ontdekking.

Wel of niet de top 2000?

In deze dagen tussen kerst en oud en nieuw kun je kiezen tussen de Top 2000 op Radio 2 en de Niet de top 2000 van Radio Rijnmond.

Nu wil het dat Radio Rijnmond is neergestreken in de grote hal van de bibliotheek en dat dat ontzettend gezellig is.

je kunt verzoekjes aanvragen en alles mag als het maar niet voorkomt in de lijst van de Top 2000.

Dat is leuk en geeft al snel een veel verrassender lijst. Ik had dan ook een aantal verzoeknummers ingediend maar eigenlijk had ik geen tijd om te luisteren overdag. En toen ik op kerstavond thuiskwam dacht ik er niet echt aan. Lekker slapen en uitgerust beginnen aan de kerstdrukte van de volgende dag, dat was het plan! Maar dat liep even anders.....

's nachts om 3.10 uur ging de telefoon en was ik in de uitzending, een collega had gezegd dat ik best gebeld kon worden 's nachts! Geweldige grap, dat is zeker, en ik heb met plezier verteld over Gino Vanelli en mijn verzoekje 'Mama CoCo'.

Nu nog mij t-shirt in ontvangst nemen en de mooie sjaal en dan dinsdag op de groepsfoto.

Toppie!