Trainingen met logeren, op zich zijn ze heel leuk en de training waar ik afgelopen week was, Projectmatig Creëren, was een positieve uitschieter, handige methode, goed gebracht door Kern Consult. En tijdens de training geeft mijn doofheid minimaal problemen. Maar het zijn juist de andere momenten, zoals de lunch en het gezamenlijk diner, die het voor mij soms heel lastig maken. Ik vind het ook heerlijk om met de collega's van gedachten te wisselen en gewoon wat voor de vuist weg te kletsen, maar dat is ontzettend lastig. Meestal is het in hotelrestaurants gezellig rumoerig en het lukt ook niet altijd om een strategische positie aan tafel te bemachtigen. Ik draai mijn hoofd in allerlei bochten om een normaal gesprek te kunnen voeren en met één directe buurman of buurvrouw lukt dat dan wel maar deelnemen aan een gesprek met meerdere mensen is eigenlijk uitgesloten. Aan het eind van zo'n dag ben ik uitgeput, van het extra opletten de hele tijd.
Natuurlijk houd ik stug vol, want de gesprekken die je dan voert met mensen, zoals donderdagavond met één van mijn nieuwe zeer ervaren collega's, zijn vaak zo leuk dat ik de moeite er graag voor over heb, en één oor is nog altijd beter dan geen oor!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten